Review Therapy? @ Trix - De grote classics achterwege gelaten

Terwijl in de Lotto Arena en in het Antwerpse Sportpaleis de beste gymnasten ter wereld het beste van zichzelf geven op het WK Gymnastiek, gingen wij op donderdag 5 oktober niet zo ver daar vandaan naar Trix. De activiteit die daar plaatsvond was iets minder sportief, al moet gezegd zijn dat sommige artiesten olympische prestaties neerzetten!

Zo ook opener Bokassa, voor ondergetekende geen onbekende. Onze eerste kennismaking was toen zij openden voor Metallica enkele jaren geleden en sindsdien zijn deze sympathieke Noren niet meer van onze radar verdwenen. Ook voor hen begon vandaag een tournee waarin ze nieuwe nummers aan het publiek voorschotelden. Bijna traditioneel werd geopend met het verschroeiende duo Freelude en Last Night (was a Real Massacre). We zagen toen al dat er aardig wat mensen naar de zaal afzakten, gelokt door de stevige tonen van Bokassa. Op het redelijk nieuwe nummer Garden of Heathen wordt op plaat zanger Jørn Kaarstad nog bijgestaan door Lou Koller (van Sick of it All), maar op het podium moet hij het helemaal alleen doen! Daarna kregen we de live première van het gloednieuwe All out of Dreams. Kaarstad is een babbelgrage frontman, al zijn mans teksten niet altijd even verstaanbaar en wanneer hij net te lang babbelt, maakt de band dat graag duidelijk door het volgende nummer al gewoon in te zetten, zo ook bij Retaliation, hilarisch! Mouthbreakers Inc. blijkt het favoriete nummer van de moeder van Kaarstad en toevallig ook dat van ons! Door tijdgebrek wordt de set wat ingekort (waarschijnlijk door al dat gebabbel tussendoor) en zijn de heren genoodzaakt om af te sluiten met You bring the Party, I Bring Gasoline!  Een superstrakke set waarmee ongetwijfeld veel zieltjes gewonnen werden!

De zaal stond ondertussen stampvol, want Trix was uitverkocht voor de heren van Therapy? Het viel op dat de gemiddelde leeftijd volgens ons in de zaal boven de 40 lag. Het sublieme album Troublegum dateert dan ook al van 1994, het jaar dat de meeste mensen in de zaal onbezonnen pubers waren! We moeten het zeggen zoals het is, spijtig genoeg heeft Therapy? net een nieuw album uit. Op dit album staan enkele leuke nummers, maar hiervan zullen er binnen enkele jaren maar maximum drie à vier van terug te vinden zijn op de setlist, geen tien(!) zoals vandaag. Andy en de zijnen hadden gerust wat kritischer mogen zijn bij het samenstellen van de setlist! Soit, mooi om  21:00. kwamen de drie mannen, volledig in het zwart gekleed, het podium opgestapt. Zij hadden er duidelijk zin in en het publiek verwelkomde hen dan ook met een uitbundig gejoel. Geopend werd met het beste nummer van het nieuwe album, They Shoot the Terrible Master naadloos gevolgd door Woe. Geen slecht begin en wanneer ‘gouwe ouwe’ Nausea door de boxen galmt, hopen we dat we vertrokken zijn voor een avond vol klassiekers. Driewerf helaas, telkens de set een opflakkering krijgt, wordt er telkens een nieuw nummer gespeeld, dat er voor zorgt dat de vaart uit het optreden wordt gehaald. Van Troublegum krijgen we tussendoor onverwachte tracks als Turn en Believer te horen en voor de die hard fans worden Totally Random Man en Bloody Blue vanonder het stof gehaald. Twee nummers die staan op de allereerste EP’s van Therapy?, leuke gimmick voor de échte fans van het eerste uur! De versie die we van Diane te horen kregen, was dan weer de rauwe rock and roll versie die dicht aanleunde bij het origineel van Hüsker Dü en niet de softe-cello-versie waarmee ze in de hitlijsten stonden in België en Nederland. De bisnummers bestonden uit vier kleppers, wederom nodeloos onderbroken door een nieuwe nummer, Ugly! Bij de eerste twee (Die Laughing en Potato Junkie) ging het publiek compleet los! Tijdens Potato Junkie werd drummer Neil Cooper in de bloemetjes gezet omdat hij al 20 jaar de drumvellen geselt bij Therapy? Als bedankje kregen wij een leuke drumsolo. Het eindoffensief bestond uit Screamager en Nowhere, dat uiteraard weer tot dolle taferelen leidde voor het podium. Helaas zat de pret er toen op. Klassiekers als Knives, Isolation, Trigger inside, Hellbelly, Church Of Noise en Epilepsy werden onbegrijpelijk links gelaten.  Wij bleven na dit optreden toch een beetje op onze honger zitten en rondom ons zagen we toch wel wat vragende en beteuterde gezichten!

Gelukkig bracht de aftershow in het Trix café van killthelogo soelaas. Deze “doorstart” van het Belgische .Calibre werd door velen gesmaakt. Ze begonnen met een heerlijke cover van Faith No More’s Midlife Crisis om dan onmiddellijk Meritocracy van .Calibre zelf te spelen. Maar ook de eigen nummers van ktl staan als een huis, Buy More Shit en Iconclast zijn rebelse, snedige nummers. Zowel tekstueel als muzikaal zijn de verwijzingen naar Rage Against the Machine nooit ver weg. .Calibre werd door een halve zaal meegejoeld en Riot as One is een klassieker in wording! Na Conspiracy zat deze aftershow er op, maar deze keer bleven we veel minder op onze honger zitten, al zullen die afterpintjes ook daar voor iets tussen hebben gezeten!