Review Van Canto @ 013

Rakka takka m*therf#cker! Een kreet die de hele avond lang galmde doorheen de kleine zaal van Poppodium 013 in Tilburg. De a capella (we laten de al dan niet exacte spellingswijze over aan taalkundigen) metalband Van Canto is op tournee om hun nieuw album ‘Voices of Fire’ te promoten en namen het Nederlandse End of the Dream en de Duitsers van Grailknights mee.

De dag voor aanvang werd gemeld dat er nog slechts 40 tickets beschikbaar waren. De kleine Jupiler zaal van de 013 heeft sinds de vernieuwing een capaciteit van 700 personen, wat betekende dat Van Canto, die in 2014 nog in de oude kleine zaal voor zo’n 300 personen speelden, enorm in populariteit zijn gestegen. Ze verdienen het dan ook, maar deze avond moesten ze trachten hun gloednieuw album ‘Voices of Fire’ aan de man te brengen.

Opener van de avond was End of the Dream. Zij speelden als Nederlanders een thuismatch. Niet dat iemand echt speciaal voor hen kwam, maar ze konden spelen voor een al tamelijk goed gevulde zaal. End of the Dream is een symfonische metalband met zangeres Mick Huijsmans aan het roer. Hoewel ze muzikaal misschien opnieuw die dertiende in een dozijn zijn, valt de uitstekende stem van Micky op. Met voorgaande uitspraak willen we niet zeggen dat muzikaal er niet veel aan is. Het is nog een jonge band maar de muzikanten weten exact hoe ze hun instrumenten moeten hanteren om mooie melodieën te vormen. Maar momenteel blinken ze nog niet uit boven al die andere bands in hun genre. Micky’s stem brengt wel een grote meerwaarde en met haar schoonheid en présence lijkt ze het publiek soms te betoveren. Je kan End of the Dream goed vergelijken met Stream of Passion, een groot compliment dus. Met nummers zoals Follow the Angels, Colder, Collide en de titeltrack van hun zelf uitgebracht debuutalbum ‘All I Am’ wisten ze te overtuigen. De band krijgt optreden na optreden steeds meer ervaring en dat is er aan te merken.

Tijd voor een ware sfeerschepper om perfect voorbereid te zijn op Van Canto. Grailknights zijn een knotsgekke band die power metal brengen in superheldenstijl. Sir Optimus Prime, Earl Quake, Sovereign Storm, Count Cranium en Lord Drumcules hebben allen een pak met cape en geschilderd masker in hun eigen kleur. Zo kwamen ze het podium op om de stembanden van het publiek klaar te stomen. De heren zijn op een queeste voor de heilige graal, dat een als skelet geklede roadie eerst even toonde aan het publiek. Dit monster verdween van het podium, waarop de Grailknights hun dingen kwamen doen, zijnde met hun ‘Grailknights choir’ (het publiek) die heilige graal terug te heroveren. Spierballen flexen, een slow motion zwaardgevecht, een korte fitnessoefening en meer grappige scenario's zorgden samen met hun opzwepende muziek voornamelijk bestaande uit snelle gitaarriffs en humpa melodieën voor een sfeer van jewelste. Opmerkelijk was nog de instrumentale medley waarin Slayer en Judas Priest riffs verstopt zaten voor de aandachtige luisteraar. Niet al gekte dus maar ook nog talent.

Geen band is hetzelfde als Van Canto. Ze zijn pioniers in wat ze doen en op een paar initiatieven na zijn ze uniek in hun vorm van metal. Op drummer Bastian Emig na gebruikt niemand anders instrumenten. Ross Thompson, Stefan Schmidt en nieuw bandlid Jan Moritz zorgen met hun stem voor de muziek. Zanger Sly en zangeres Inga nemen de teksten voor hun rekening. Van Canto is het best bekend voor hun covers van grote metalhits zoals Metallica’s Master of Puppets en Battery, Iron Maiden’s Fear of the Dark, de Nightwish hit Wishmaster of Grave Digger’s Rebellion.

Zo werden deze avond ook enkele van deze klassiekers gezongen, maar de nadruk lag vooral op het nieuwe album ‘Voices of Fire’. Hier speelden ze maar liefst zeven nummers van. Het optreden ving aan met zes van deze nieuwe nummers. Het nieuwe album is geschreven rond een heus boek met een fictief verhaal. Bandoprichter Stefan vertelde tussen de nummers steeds een stukje waarover het ging, blijkbaar komt het verslaan van een draak erin voor waarin zowel Sly (de bard) als Inga (de vrouwe) er niet in sloegen om het beest te verslaan. Clashing on Armour Plates is een prima opener en sfeerschepper, bij All My Life staat Inga centraal die opnieuw een prachtige stem en verschijning had, Battleday’s Dawn is een hevig en energiek (meezing)nummer waar Stefan snel het refrein aan het publiek leerde en Firevows is zelfs voor zij die het nummer niet kennen snel ter plaatste aanleerbaar. Maar onmiddellijk viel op dat het overgrote deel van het publiek helemaal nog niet bekend is met het nieuwe album. Gevolg was dat in het begin van het optreden het enthousiasme gematigd was.

Er werd een duik in het verleden genomen met Pathfinder en Speed of Light maar de sfeer barstte pas echt los bij het Manowar nummer Kings of Metal. Al snel volgden ook Rebellion, Wishmaster en The Bard’s Song, de 013 werd verhit door deze a capella covers die iedereen leek mee te zingen. Maar ook hun eigen nummers doen het uitstekend, zo bleek bij To Sing a Metal Song. De bandleden zijn ook heel mobiel, ze lopen en springen naar alle kanten van het podium terwijl ze het publiek opjutten en aanmanen mee te doen.

De ‘grand finale’ moest echter nog komen. In de bisronde zongen ze hun oud nummer The Mission, dat middenin vlot overging in Metallica’s Battery, een uitbarsting van energie. Ook ging dit vakkundig terug naar het eerstgenoemde nummer, luid en welverdiend applaus als gevolg. Afsluiten werd er gedaan met Fear of the Dark, waarop iedereen nog eens goed kon meezingen.

Bekijk ook het fotoverslag.