Geen uitverkochte zaal deze avond, maar toch heel wat volk waardoor de zaal tot achteraan vrij goed gevuld was. Heel wat mensen stonden al urenlang buiten voor de deuren van Trix te wachten en toen de buitendeuren dan eindelijk opengingen, was het dan ook een stormloop en gedrum tot aan de ingang van de ticketcontrole. Dit is de eerste maal dat ik zoiets in Trix gezien heb, alle vroege aanwezigen waren blijkbaar uit op een plaatsje op de eerste rij. Hierdoor waren extra voorzorgsmaatregelen genomen, door de massa maar liefst drie maal voor een gesloten deur te laten wachten. De ticketcontroleurs riepen zelfs uit tot kalmte en hadden de deuren van de zaal op zich nog gesloten. Eens deze geopend, was het dan alweer een stormloop naar die felbegeerde eerste rij, waar de mensen dan ook tegen elkaar geplakt stonden. Ikzelf had een veel comfortabelere plaats op de derde-vierde rij, met wat bewegings- en ademruimte rond mij. Een goede plek om van het optreden te genieten.

De support act van Tarja was Markize. Deze Franse band is al vaak support geweest voor Tarja. Voor wie de band nog niet gezien heeft, dit is niets nieuws onder de zon. Een zoveelste band die onder de noemer gothic metal kan geplaatst worden. Het geluid stond zeer slecht afgesteld. De bass klonk zelfs overdonderend doorheen de oordoppen, waardoor de rest van de kwaliteit een beetje verloren ging. Hier en daar zaten enkele goede gitaarsolo’s en de zangeres heeft best wel een goede stem (zo kan ze zowel normaal als heel hoog zingen en goed hiertussen wisselen), maar deze band is zeker geen hoogvlieger. De meeste sfeer was er tijdens hun cover van Lady Gaga, zowat het enige moment dat ze een deel van het publiek meekregen. Persoonlijk heb ik ze drie jaar geleden veel beter gezien op het Metal Female Voices Fest in Wieze, vandaar nu een ontgoocheling.

Na hun set van 45 minuten, moesten we nog eens drie kwartier wachten eer het de beurt was aan Tarja. Het podium werd afgeschermd met een doorzichtig doek met de cover van het nieuwe album What Lies Beneath erop. Na een intro kwamen de muzikanten een voor een het podium op (door het doek dus enkel hun silhouetten zichtbaar), gevolgd door Tarja. Gejuich steeg uit het publiek op en ze speelden Anteroom of Death, het bombastische eerste nummer van het nieuwe album. Het kwam eerst wat vreemd over omdat alle bijkomende vocals van op de cd nu gewoon afgespeeld werden, terwijl Tarja zelf haar stukjes live zong. Het doek viel ongeveer halverwege het liedje naar beneden.

Er werd verder gegaan met twee rustige nummers: My Little Phoenix en I feel Immortal. Het publiek genoot zichtbaar van deze prachtige liedjes, het werd stil en op de gepaste momenten werd er geroepen en gejuicht.

Het volgende liedje was Dark Star. Net zoals bij Anteroom of Death was vooral de cellist opvallend. Met momenten deed het zelfs denken aan Apocalyptica. Een heel geslaagd nummer, dat overging in opnieuw een rustig nummer, genaamd I walk alone. De sfeer was overal in de zaal zichtbaar, mensen zwaaiden met hun armen in de lucht en her en der waren er mensen met een aansteker aan het zwaaien.

Hierna verlieten alle bandleden het podium, met uitzondering van drummer Mike Terrana. Deze drummer is ook full-time drummer van Masterplan en Axel Rudi Pell en heeft al bij ontzettend veel bands als gastdrummer gespeeld (enkele voorbeelden: Rage, Metalium en Yngwie Malmsteen). Best indrukwekkend, net zoals zijn drumvaardigheden. Mike maakte er een feestje van, zijn drumsolo van zeker vijf minuten was gewoonweg af. Tussen de slagen door gebaarde hij naar het publiek om te roepen. De andere muzikanten voegden zich uiteindelijk erbij, wat tot een instrumentaal liedje leidde. Leuk dat de rest van de band ook in de spotlight werd gezet!

Hierna speelden ze het liedje Little Lies, zowaar het eerste headbangmoment van de avond. De stevige gitaren hierbij waren welkom na al de rustigere nummers. Over rustige nummers gesproken, het volgende was Underneath, dat onlangs als digitale single is uitgebracht. Tarja had overigens tijdens haar pauze van outfit veranderd.

Hierna volgde een hoogtepunt voor de Nightwish fans in de zaal. Tarja en haar band coverden The Siren (van het album Once). De muzikanten speelden dit heel goed na, de enige commentaar die hierop kan gegeven worden is de hoorbaar andere mannelijke stem. Ze wisten niet van ophouden, want ze gingen verder met Higher Than Hope, opnieuw een Nightwish liedje zij het een akoestische versie. Door het akoestische miste het refrein wel de kracht dat het origineel uitstraalt. Er werd verder gegaan met deze akoestische set-up (zo had Mike Terrana bijvoorbeeld plaats genomen voor zijn drumstel om met zijn handen op twee trommels te kloppen) en ze speelden drie nummers na elkaar: We Are, Minor Heaven en The Archive of Lost Dreams. Bij een van de tracks nam Tarja plaats achter het keyboard en mocht toetsenist Christian Kretschmar ook een cello bespelen. Heel mooi, al waren drie liedje op deze manier (vlak na elkaar en zonder pauze) wel wat lang.

Genoeg akoestiek voor de avond. Tarja deed een praatje met het publiek en vroeg of we nog wakker waren. Reactie: luid geroep. Er werd verder gegaan met Ciaran’s Well en In for a Kill, twee heftigere liedjes. Perfect voor degenen die wel ingedommeld waren om weer wakker te worden. 

De band verliet het podium maar werden door het publiek teruggeroepen voor meer. Tarja had van de gelegenheid gebruik gemaakt om nogmaals van outfit te veranderen, deze keer was ze volledig in het wit uitgedost. Ze speelden opnieuw een misschien minder gekend Nightwish liedje, genaamd Where were you last Night (wat op zich ook een cover is van Anki Bagger). Hierop volgden nog Die Alive en de hit Until my Last Breath.

Kortom, een heel geslaagde avond. Een muzikaal hoogstandje met de prachtige stem van Tarja Turunen, een toch wel verbluffende drumsolo en een mix van liedjes die iedereen konden bekoren. Tot slot moet nog vernoemd worden dat Tarja hier in België een fanclub heeft, genaamd Winterstorm Belgium. Tijdens het optreden sprak Tarja lof uit over haar fanclubs en bedankte ze hen. Wie hierover meer wil weten, kan terecht op https://www.winterstormbelgium.be

De setlist:

• Intro
• Anteroom of Death
• My Little Phoenix
• I feel Immortal
• Dark Star
• I walk alone
• Drumsolo
• Instrumentaal stuk / Little Lies
• Underneath
• The Siren
• Higher than Hope (acoustic)
• We are / Minor Heaven / Archived (acoustic)
• Ciaran’s Well
• In for a Kill
• Encore:
• Where were you last Night
• Die Alive
• Until my Last Breath

 De band:

• Tarja Turunen: Vocals
• Mike Terrana: Drums 
• Christian Kretschmar: Keyboards
• Kevin Chown: Bass 
• Alex Scholpp: Guitar
• Max Lilja: Cello

Geschreven door Tim Vermoens