Uitlichting: Paaspop 2024 - Drie dagen groots feest

Als we GigView zeggen, dan is Paaspop misschien niet direct het eerste festival wat te binnen schiet. Nee, er staat inderdaad niet een volledige line up van zware metal en energieke punk of hardcore, maar Paaspop is bij uitstek het festival om het festivalseizoen te starten. Een zeer uitgebreid muziekaanbod, van doom metal tot techno en van zoete pop klanken tot Nederlandstalige meezingers. Grote acts, tributebands, DJ's en lokale muziekschool-bandjes wisselen elkaar af op een van de zeventien verschillende podia. Met een aanbod van ruim 300 optredens verdeeld over drie volle dagen en een bezoekersaantal van 35.000 per dag, belooft Paaspop weer een groots feest te worden.

Vrijdag 29 maart

Met een lekker voorjaarszonnetje aan de hemel stappen we vrijdag rond 14.00 uur het weer immense, kleurrijke terrein op. Paaspop staat er al jaren om bekend om altijd volledig uit te pakken met de aankleding van het festivalterrein en ook tijdens ‘the greatest show on earth’ van dit jaar is er weer geen vierkante meter ongemoeid gelaten om te thematiseren. We nemen het extra uurtje voordat het publiek het terrein op stroomt dan ook van harte om alle podia en algehele terrein goed in ons op te nemen. Niets dan complimenten voor de organisatie voor de aankleding en thematisering. De medewerkers van de organisatie die we al even kort spreken staan dan ook te stralen van trotsheid. Als de poorten van ‘the greatest show on earth’ opengaan stroomt het terrein vrij vlot vol. Door de grootte van het terrein en het diverse aanbod aan podia en acts voelt het over het algemeen tijdens het weekend niet als "te druk" of "te vol". Er is ook goed te zien dat er veel tijd en energie gestoken is in crowdmanagement tijdens het evenement. Bij grote publiekstrekkers wordt via matrixborden aangegeven als areas vol raken en dit wordt ook goed opgevolgd door het publiek. Het ruim aanwezige security personeel is tijdens het evenement meer druk met handhaven van rookverboden in de tenten en functioneren als informatiepunt dan bezig met echte incidenten, wat de sfeer dan ook ten goede komt.

Memphis Rose, The Cash Tribute @ Thunderbolt
Wij starten onze muzikale dag met ‘Memphis Rose, The Cash Tribute’ in de Thunderbolt. Een podiumtent wat een mix lijkt tussen een Route 66 bikerscafé en een scène uit Mad Max. De tributeband speelt een hele strakke set en weet het publiek goed mee te krijgen. De bekende nummers van Cash worden luidkeels meegezongen en ook voor de mindere bekende nummers in het repertoire blijft de aandachtsboog gespannen.

Sophie Straat @ Phoenix
We schuiven nog even aan bij Sophie Straat, waar de tent al aardig vol staat. De set zelf is goed opgezet en de Haagse protestzangeres is goed in vorm. Het geluidsniveau in de Phoenix is op sommige momenten alleen krankzinnig hard te noemen waardoor Sophie Straat haar stem wegvalt in het geweld van de band. Later op de dag komen we er achter dat dit de algehele afstelling van o.a. het Phoenix en The Silver Warehouse stage blijkt te zijn, waardoor soms andere podia bijna weggeblazen worden. Het publiek lijkt er deze set niet veel problemen mee te hebben en laat zich meeslepen in de muziek. Zelfs de eerste moshpit is een feit.

Fresku @ Roxy
Na ons tegoed gedaan te hebben aan een paar van de vele eettentjes op de Ramblas Foodcourt, besluiten we een stukje mee te pakken van Fresku op de Roxy stage. We kennen Fresku inmiddels wel als een oude rot in de Nederlandse rapscene met scherpe maatschappijkritische teksten en opzwepende beats. Samen met een live band brengt hij over het algemeen een enthousiaste show. Fresku lijkt er alleen nog een beetje in te moeten komen want zijn raps komen soms wat rommelig over en hij stopt uiteindelijk midden in een van zijn nummers omdat hij zijn tekst volledig kwijt is. "Ik ga niet voor je liegen, ik zat ernaast. Hopelijk vergeven jullie mij", roept hij vanaf het podium, maar onder luid gejuich gaat hij verder met zijn set. Soms wat rommelig en zelf wat afwezig, het maakt het publiek helemaal niets uit, want Fresku laat de Roxy dampend en stampend achter.

August Burns Red @ The Jack Daniels Stage
In oude edities zagen we nog wel meer hardcore en metalcore bands terug op de bill van Paaspop maar dit jaar is deze lijst een heel stuk beperkter. August Burns Red lijkt dan ook een beetje de vreemde eend in bijt en dat beseft de band zelf ook. De metalcore band uit Pennsylvania is er wel voor gekomen om de boel eens flink op stelten te zetten en kan gelukkig met een redelijk gevulde Jack Daniels Stage aftrappen. De band speelde in drie nummers tijd de hele metalcore-bingokaart uit met het metalcore-meubilair op het podium en de constante roep voor circle pits en moshpits. Ondanks dat het toegestroomde publiek niet specifiek voor deze band kwam, zorgt de band wel voor de gewenste energieke uitspattingen. Er worden (soort van) moshpits gebouwd en het publiek lijkt zich goed te vermaken. De Amerikanen lossen de belofte om het bruutste optreden van Paaspop weekend neer te zetten, dubbel en dwars in. Helaas moeten we ons alleen afvragen of de band niet te veel het zwarte schaap van de line-up was.

Die Antwoord @ Phoenix
Waar we aan het begin van de middag nog een beetje rond keken wat interessant zou zijn om te kijken en luisteren, moeten we inmiddels gaan rennen om van een reeks acts iets te kunnen meekrijgen. De timetable goden zijn ons in de avond niet gezind en we rennen letterlijk tussen The Jack Daniels Stage, Phoenix en Apollo stage heen en weer.
Toen we de Phoenix binnenkwamen, was de hoofdingang inmiddels gesloten en pronkte “AREA VOL” boven de ingangen op de matrixborden. Gedurende de show werd het echter wel duidelijk dat de Zuid-Afrikaanse hiphop and electro sounds niet voor alle bezoekers bestemd zijn. Er is een redelijk verloop waardoor we via een zijingang nog kunnen aansluiten. In een klein uurtje gaan ze de bekendste hits zoals ‘I Fink U Freeky’, ‘Baby’s on Fire’ en ‘Happy Go Sucky Fucky’ langs. Op elk lokaal feestje gaan deze nummers al op vol volume over de speakers, maar het is toch vooral live dat Die Antwoord bewijst waarom dit knallers van hits zijn. Dachten we dat de geluidsinstallatie bij Sophie Straat op het maximum stond in de Phoenix, tijdens de show van Die Antwoord laten de geluidstechnici nog even horen dat ze nog wat volume ruimte over hebben. Zelfs achterin in de tent, met geluidsdoppen in, komen de electrobeats bijna oorbloedend hard binnen. Buiten de hits die gegroepeerd aan elkaar voorbij komen lijkt merendeel van het publiek niet helemaal te weten wat ze aanmoeten met deze geweldige set. Jammer want na ruim vier jaar afwezigheid stond Die Antwoord weer met volle energie op het podium en wist een loepzuiver en zeer strakke show neer te zetten.

Anouk @ Apollo
Tussen Die Antwoord en Amenra weten we nog een klein stukje Anouk mee te pakken in de Apollo. Anouk, tja heeft ze nog een introductie nodig? Ze weet nog steeds dondersgoede shows neer te zetten. Iedere show die we van haar zien bewijst ze weer dé rockqueen van de lage landen te zijn. En ook vandaag is alles weer tot in de perfectie. Zonder enige introductie of opvulpraatjes brengt ze een aaneensluiting van hits. De Apollo is tot de nok toe gevuld (20.000) en het publiek geniet van iedere noot. De grote hits worden uit volle borst meegezongen terwijl Anouk dansend over het podium swingt.

Amenra @ The Jack Daniels Stage
Voor een band als Amenra hebben we al jaren niets meer dan lof. De Vlaamse postmetalband weet altijd weer te betoveren met de afwisseling van verwoestende geluidsmuren en ingetogen passages. Maar de vraag is wel na deze set, of Paaspop de juiste plek is. Als de show begint zien we vooraan tegen de barriers een handje vol echte Amenra-fans, die zich volledig in de muziek verliezen. Je merkt dat het publiek deze duistere, betoverende en demonische klanken en manier van zang niet kennen en het lastig vindt. Bij optredens zoals die van Amenra moet stilte heersen om je écht onder te kunnen dompelen in de de muziek, maar dat is iets wat het Paaspoppubliek nog niet helemaal snapt. Zowel het kletsen op de achtergrond als de dreunende beats van de tent naast The Jack zijn een storende factor, en dan vooral tijdens de breekbare, zachtere segmenten. Een stel wat naast ons op het balkon staat, vraagt tijdens een van de zachtere segmenten zelfs “wanneer gaan ze nu weer spelen”. De beats en bassen van de tent ernaast overheersen zo erg dat de band hier soms in verzuipt. Zelf kwamen we langzaam in de rustige trans waarin zanger Colin en de band met hun voortkabbelende drums en melodieuze gitaarlijnen je kunnen brengen. Amenra brengt een heerlijke set waarbij alle gitzwarte doom en kwetsbare, zachte elementen aanwezig waren. Maar om nou te zeggen dat Paaspop en Amenra een goede match zijn? Wij moeten helaas zeggen van niet.

High Vis @ The Jack Daniels Stage
We willen onze avond afsluiten met ouderwetse hardcorepunk. High Vis brengt een sound wat je gekscherend wel Turnstile voor de oudere generatie kan noemen. Hardcorepunk over de pijn, trauma en boosheid met een oldschool Engels stemgeluid van frontman Graham Sayle. Als ze aftrappen zien we dat het grote publiek zich toch liever begeeft naar Di-rect in de Apollo en is het nog redelijk leeg. High Vis weet echter wel met hun energieke show het publiek in de tent behoorlijk snel mee te krijgen, en naarmate het optreden vorderde, is duidelijk te merken dat ze fans aan het winnen zijn. Tijdens hun energieke en snelle set loopt The Jack Daniels Stage toch langzaam weer wat voller. Ook tijdens deze show denderen de beats en bassen van de naastgelegen tent regelmatig storend door de set heen. Een tof en energiek hardcorepunk einde van een heerlijke eerste en zonnige Paaspop dag.

Zaterdag 30 maart

Na een redelijk zonnig- en met gitaargeluid gevulde eerste dag, begon deze dag een stuk meer bewolkt en dreigend. Als de poorten van festivalstad Paaspop zich openen en het publiek weer richting de stages stroomt, besluiten wij een wat rustigere dag ervan te maken en te genieten (en ontdekken) van de pracht en praal die Paaspop biedt.

Merendeel van de dag hebben wij dan ook gevuld met het struinen over het terrein, afgewisseld met nuttigen van een drankje, wat eten op de Ramblas Foodcourt en hier en daar wat kleine stukjes van muziekshows en theatervoorstellingen meepakken, want ook theater en kunst in allerhande vormen is Paaspop rijk. We keken enorm uit naar de show van Ploegendienst aan het eind van de dag als afsluiter in The Jack Daniels Stage maar vanmorgen kwam het bericht naar buiten dat zij helaas moeten afzeggen i.v.m. familieredenen van de drummer. Een vreemde verrassing was vervolgens wel dat we rapper Ray Fuego van Ploegendienst ineens mochten verwelkomen in de middag op de Roxy stage als vervanger voor Nusantara Beat.

Toen de afsluiter op de Apollo stage (Editors) nog eens enorm tegenviel wegens een gevoel van desinteresse van zanger Tom Smith en totaal gebrek aan connectie met het publiek, was het voor ons (en een redelijk grote stroom publiek) snel tijd om huiswaarts te keren en ons op te maken voor de derde en afsluitende dag van Paaspop.

Zondag 31 maart

De derde en laatste dag brak aan in het zonnige Schijndel. Als we de schitterende Paaspop stad voor de laatste keer betreden zien we dat Paaspop toch echt het festival is van het uiterste. De aankleding is over de top en het aanbod aan theater en muziekacts gaat ook alle kanten op. Toch moeten we ook concluderen dat het een feest is wat voor sommigen meer om het zien en gezien worden gaat en het feestje op zich en steeds minder om de muzikale programmering. Maar de laatste dag staat er toch weer een stevig en gevarieerd programma voor ons klaar.

Burnout Boys @ The Jack Daniels Stage
Na jaren van schuren, schaven, slijpen, snijden en kneden in de oefenruimtes besloot Burnout Boys dan vorig jaar de wereld live te laten genieten van het punkgeluid van de Haagse rockers. Helaas voor de opkomst hadden ze de (ondankbare) eer om de The Jack Daniels Stage te openen op de laatste Paaspop dag. Aan de opkomst was te zien dat nog niet heel veel mensen zo vroeg op de dag klaar waren voor het ruigere werk. Ook onder het aanwezige publiek zit schot er nog niet in, terwijl het Haagse vijftal vanaf het begin gelijk vol gas gaat. Gelukkig loopt de tent wat voller gedurende de set en wordt er toch nog een moshpit op poten gezet door de zanger zelf maar dit had veel beter tot zijn recht gekomen wat later op de dag.

Douwe Bob @ Apollo
Singer-songwriter Douwe Bob had de eer om de grote Apollo stage te openen op de laatste dag. Met een band van getalenteerde muzikanten en een zeer kwalitatieve productie probeert Douwe Bob het publiek voor zich te winnen. De radio vriendelijke poprock schalt door de Apollo en zijn hits worden door de aanwezige dames veelvuldig meegezongen. De mix van poppy rock en americana wordt zeer gewaardeerd door het aanwezige publiek maar biedt niet echt veel spannends.

Björn van der Doelen @ Fuze Tea Oase
Omdat het toch voelt als zondagochtend, kiezen we voor nog wat rustige gitaarmuziek. Björn van der Doelen is bij veel van het aanwezige mannelijkpubliek bekend als die oud profvoetballer en zijn vooral benieuwd wat hij nu als muzikant weet te brengen. Björn van der Doelen weet een poëtische manier van singer-songwriter muziek te brengen, als een echte troubadour. Zijn teksten in dialect en een rustige opzet van gitaarstukken en bijbehorende band doen de Fuze Tea Oase zijn naam eer aan doen. Fijne set om te genieten van je zondagmiddag.

The Royal Hillbilly Club @ The Social Club
Na een onsuccesvolle poging de Apollo in te komen voor Suzan & Freek, merken we al snel twee dingen. 1. Suzan & Freek is niet voor ons maar 2. wel een top act voor Paaspop. De Apollo is afgeladen tot zijn volle capaciteit en het publiek lijkt alle nummers te kennen en uit volle borst mee te zingen. Wij staan onze beperkte ruimte die we innemen in de Apollo snel weer af en besluiten voor een snack de naastgelegen Social Club in te lopen. Hier worden wij aangenaam verrast door The Royal Hillbilly Club, een bruisende cocktail van dampende bluegrass, Ierse pub folk en rock hits op z’n Hillbillies. Ze spelen nummers van AC/DC, Flogging Molly, Motörhead en The Pogues. Van alles komt voorbij en het publiek wat hoofdzakelijk per ongeluk binnen lijkt te stromen blijft allemaal hangen en geniet van al het banjo geweld. Zo beland je dus per ongeluk ineens in een heel gezellig folkfeestje.

Hot Milk @ The Jack Daniels Stage
Na de berichten dat de Foo Fighters lyrisch waren over deze emoband uit Manchester, en hun als voorprogramma meenemen op hun stadiontour door Australië waren wij zeer benieuwd. Ook hier zien we dat de gang naar The Jack Daniels Stage nog niet helemaal gevonden is vandaag en ook weer is het niet schreeuwend druk. Dit terwijl er toch iedere dag zo’n 35.000 man over het terrein heen struint. De band start niet extreem sterk en krijgt het publiek ook niet echt mee. Het feit dat er een bandje meeloopt om zang en verschillende instrumentale elementen te versterken werkt voor ons ook niet echt mee. Het is ons niet helemaal duidelijk of ze een deel van de band niet mee konden krijgen maar de inzet van een recorder levert niet een heel sterke performance op. Het publiek wat wel aanwezig is, blijkt er wel van te genieten en er ontstaat toch een paar keer een kleine moshpit maar voor ons doet het ‘t toch niet helemaal. Misschien verkeerde dag, verkeerde show, maar wij kunnen niet met het enthousiasme van Dave Grohl meegaan.

Bokoesam @ Roxy
Als we langs de Roxy stage lopen horen we de warme hiphopklanken van Bokoesam naar buiten komen. De Area lijkt tegen het volle aan maar we besluiten toch nog even naar binnen te kruipen, en dat is ook zeker niet met spijt. In een dampende Roxy, sweept Bokoesam met ieder nummer het publiek meer op. Er wordt uitbundig gedanst en meegezongen. Een volle set van begin tot het eind een feestje voor het publiek en ook wij genieten enorm van Bokoesam die net als Fresku op de vrijdag met een complete liveband staat. Leuk om nog even mee te pakken en ook dit toont dat de mix op Paaspop van alle verschillende stijlen een heel leuk aanbod geeft voor het publiek.

Heideroosjes @ The Jack Daniels Stage
In Nederland en België hoeven we niemand meer uit te leggen wie de Heideroosjes zijn en Paaspop is ook sinds jaar en dag geen vreemde plek meer voor deze Limburgse punkband. Ze staan dit jaar voor de tiende keer op Paaspop, en dus hebben het festival door de jaren zien groeien. Toch is Marco Roelofs blijkbaar niet zo enthousiast over de huidige opzet van het festival en uit de nodige kritiek tussen de nummers door. “Het is een soort Tokyo kermis on speed”, zegt Marco. “Laten we zorgen dat Paaspop meer is dan platte techno!” Ook de aanwezigheid van DJ acts zoals Tiësto, die in een stampvolle The Silver Warehouse draait tijdens de show van de Heideroosjes wordt niet echt gewaardeerd. Of we dit nu moeten zien als stoerdoenerij (ik ben punk) of dat ze toch graag wat meer rock/punk terug willen zien is niet helemaal duidelijk maar het publiek smult van het dwarse gedoe. Alle golden oldies worden mee geschreeuwd maar ook de nieuwe nummers als ‘Dirk Neukt Het Systeem’ en ‘Blijven Schreeuwen’ worden goed ontvangen. The Jack Daniels Stage is een kolkende en moshende mix van jeugd en boomers. De nostalgische gevoelens zijn merkbaar aanwezig en als ‘Ze Smelten De Paashaas’ dan toch met wat pijn en moeite ingezet wordt, zien we de klaphoesjes telefoons de lucht in gaan om alles vast te leggen. De Heideroosjes weten de dag en het festival met een groots feest af te sluiten en plakken er wat hun betreft nog eens 35 jaar aan vast. Dat echter terwijl de overgrote massa staat te dansen op Tiësto's samengesteld mp3'tje.

Na drie dagen Paaspop geven we toe dat dit nog steeds een van de mooiste festivals is qua aankleding, onderhoud en organisatie. Door de jaren heen is het aanbod van muziek wel steeds meer aan het veranderen en zien we dat dance en mainstream acts wel de overhand hebben genomen. Dit is iets wat het grote publiek niets uit lijkt te maken en veel mensen komen dan ook nog steeds sinds jaar en dag voor de sfeer en het festival zelf. De muziekacts zijn leuk maar niet het hoofddoel. Wij zouden zelf misschien wel weer wat meer rock, metal en punk terug willen zien zoals vroeger nog was met de Metal stage, maar dit is meer een wens dan een punt van kritiek. Paaspop kan opnieuw terugkijken op een schitterende editie.