dark rock

Altijd spannend om aan een eindejaarslijst te beginnen. Een concept dat pas vorm krijgt na ruim een maand herbeluisteren van gedenkwaardige plaatjes om dan te beseffen wat zich wel en niet heeft afgespeeld in het afgelopen kalenderjaar op muzikaal vlak.
Vorig jaar was een comebackjaar voor dinosaurussen, dit jaar wordt gekenmerkt door compromisloze nieuwe band (of althans bands die voor mij nieuw waren). Meer vrouwen in de lijst dan anders, maar die presenteerden zich niet als Katy Perry’s of Chan Marshalls.

“Malo periculosam, libertatem quam quietam servitutem”, sprak Thomas Jefferson ooit. Vertaald levert dit volgende wijsheid op: Ik verkies onveilige vrijheid boven vredige slavernij. Een leefregel die ik na een zeer politiek en maatschappelijk bewogen jaar eens te meer wil promoten. In tijden waar we vrijheid als hoogste goed zien, maar deze bedreigd weten door dreigingsniveaus, bewaakte kerstmarkten, sociale media die een wereldvreemde definitie van privacy hebben, keuzecensuur bij bandnamen, ...

Albums:

10. Föllakzoid – III