fleddy melculy

Het is bloedheet, het is eind juni en ik hoor zware muziek in een park in Merksem.  De mensen op de Bredabaan kijken verontrust om zich heen, wanneer ze tal van vreemde figuren zien voorbijwandelen. Bijna allemaal gekleed in het zwart trekken ze in kleine groepjes het park in. Menigeen wil de politie opbellen en vreest een soort van invasie. Ik kan ze nog net op tijd gerust stellen. Dit kan niet missen, dit weekend is het Antwerp Metal Fest, voor de zesde keer al wordt dit uiterst sympathieke festival georganiseerd. Geen mastodonten zoals Graspop, Werchter of Pukkelpop, nee, gewoon een gezellig, kleiner festival, met veel muziek van eigen bodem, doorkruist met enkele toppers uit de subgenres!

In februari begon Fleddy Melculy aan een tournee voor het promoten van het nieuwe album 'De kerk van Melculy'. Ze namen niemand minder dan Rectum Raiders mee als support en Goe Vur In Den Otto zorgde voor een dikke afterparty. De Muziekodroom in Hasselt was deze keer the place to be.

Traditiegetrouw stond de derde dag van de Lokerse Feesten in het teken van de zware metalen of om het anders te zeggen, het gaat er die dag iets zwaarder aan toe dan de overige dagen. Een volgepakte Grote Kaai verzamelde er voor maar liefst zeven bands waar de shock rock domineerde op de affiche met zowel Alice Cooper als Marilyn Manson.

Waar is de tijd toen die hard fans aan de inkom wachtten, om bij het opengaan van de poorten de wei over te spurten om dan te gaan postvatten op de eerste rij en geen centimeter meer te wijken, tot de laatste band, hun band, zijn laatste akkoord speelde? Deze fans komen tegenwoordig van een kale reis thuis, want tenzij zij diep(er) in hun geldbeugel tasten, moeten zij zich tevreden stellen met een plaatsje op de ‘eerste’ rij, die begint op ongeveer 50 meter van het podium. Want genodigden, vips en mensen die 130 euro kunnen neertellen voor een ticket mogen namelijk voorkruipen. Deze abominabele regel zorgt ervoor dat er, zolang het hoofdprogramma niet speelt, een akelig gat gaapt tussen het podium en de echte fans, doch dit terzijde. Wanneer wij, het plebs dus, als een van de eersten de weide betreden, valt het onmiddellijk op hoe  mooi maagdelijk  groen de wei er bijligt. De wei ligt er zo mooi bij, dat menig eerste provincialer zelfs gerust jaloers kan en mag zijn op dit biljartlaken. Ik vermoed dat dit over twee weken anders zal zijn. Hoog tijd om het festivalseizoen op de wei van Werchter op gang te trappen!

Op paasmaandag stond de eerste editie van Fleddypalooza op het programma. Onder begeleiding van de zwaarste lijst zetten we een trip in richting hartje Brussel, eindbestemming: de Ancienne Belgique.